Gideon heeft geen leerdoelen op de basisschool, het doel is integreren.

Daar gaan we; voor het eerst naar de Basisschool!
Vrolijk loopt Gideon (aan het tuigje) met zijn grote zus Ellemieke en mij mee. Wat is hij blij dat we ’s morgens vroeg al gelijk een wandeling gaan maken! Heel stoer draagt hij zelf (een klein stukje) zijn eigen rugzakje. We merken aan hem dat hij heel goed doorheeft dat er iets bijzonders staat te gebeuren. Al gauw pakt Gideon mijn hand stevig vast en zingt daar op zijn manier een vrolijk liedje bij. Ellemieke duwt de lege buggy. We vormen zo bijna een leuke optocht!
Onderweg herhalen we een paar keer dat wij naar school gaan, we laten hierbij een plaatje zien van het logo van de school. Elke keer als we dit doen begint Gideon te lachen en rent hij vooruit! Het is maar goed dat hij het tuigje om heeft anders konden we hem regelmatig uit een voortuintje plukken! We hebben werkelijk geen idee of hij begrijpt wat we nu precies gaan doen, maar dat het iets bijzonders is dat heeft hij heel goed in de gaten!
Wanneer alle andere kinderen zo ongeveer in de klas zitten komen wij, de dan rustige, school binnen. We krijgen een hartverwarmend welkom door de internebegeleidster en het hoofd van de school. Wat voelt dat fijn dit enthousiasme! Gideon is meer dan welkom op deze school!
We parkeren de buggy in de hal, vlak bij de klas. Als het nodig is dan kan de buggy mooi als rustplaats voor Gideon dienen.
Gideon kijkt heel geconcentreerd om zich heen en samen lopen we “zijn” klas binnen. De juf en 4 kinderen (het is de instroomgroep die op dit moment 4 kinderen heeft en tot de zomervakantie zal groeien tot ongeveer 14 kinderen) die ook net deze week begonnen zijn kijken ons aan. Zijn persoonlijke begeleidster, die hij inmiddels al aardig goed kent, komt naar hem toe lopen en helpt hem zijn jas uit te doen. Daar heeft Gideon al bijna geen tijd meer voor want hij wil gelijk op onderzoek uit! Wat is er veel te zien in een klas lokaal!
Het is mooi om te zien hoe vertrouwd Gideon al omgaat met z’n persoonlijke begeleidster!
Na een heel kort gesprekje nemen Ellemieke en ik afscheid van Gideon. Erg fijn dat we elkaar digitaal op de hoogte houden zodat we in de klas eigenlijk geen “overdracht” hoeven doen. Zo blijft het afscheid nemen mooi kort en duidelijk voor Gideon en zijn klasgenoten.
Gideon heeft er geen enkele moeite mee dat we weggaan, er is ook zoveel te zien en te doen! Vrolijk zwaaien Ellemieke en ik naar de andere kinderen en lopen we de school uit.  Wat voelt dit bijzonder: Gideon naar de basisschool! Zo fijn dat dit kan!

Gideon heeft geen leerdoelen op de basisschool, het doel is integratie!
We gunnen Gideon het meedoen in de maatschappij, dat hij het gevoel heeft er bij te horen! Dat hij mee telt en een volwaardig kind is.
Natuurlijk weten we heel goed dat Gideon altijd begeleiding en hulp nodig zou hebben in deze maatschappij. Dat hij de maatschappij heel anders ervaart en beleeft en dat er altijd oplossingen bedacht moeten worden om Gideon mee te laten doen. Maar hij hoort er wel gewoon bij en is ook heel gewoon, met al zijn bijzonderheden, een volwaardig kind!
Gideon zal moeten leren om te gaan met de gewoontes en gebruiken van de andere kinderen. Dit zal niet makkelijk zijn maar met goede begeleiding zeker niet onmogelijk! De andere kinderen zullen ook moeten leren om te gaan met de gewoontes en gebruiken van Gideon. Ook dit zal niet altijd makkelijk zijn maar met goede begeleiding zeker niet onmogelijk!
Kinderen met- en zonder beperking leren van elkaar. Ze leren elkaar dingen die je niet uit boeken of lesmethode’s  kunt halen. Ze leren rekening te houden met elkaar, elkaar te helpen, oog te hebben voor elkaar. Ze leren het kind te zien en niet alleen de beperking! Een inclusieve samenleving begint al op de basisschool!

Wat een intensief avontuur
Wanneer ik Gideon 2 uurtjes later op kom halen zitten alle kinderen in de kring wat te eten en te drinken. Gideon zit heerlijk een klein stukje komkommer te eten bij zijn persoonlijke begeleidster op schoot. Hij begon net een beetje te mopperig te worden van vermoeidheid. Wat maakt het veel indruk op Gideon al die nieuwe dingen!
Hij heeft een goede, intensieve ochtend gehad. Gideon begon de ochtend letterlijk en figuurlijk wat wiebelig. Hij was in alle opzichten even uit balans maar naar verloop van tijd vond hij, met behulp van zijn persoonlijke begeleidster, steeds meer balans en werd hij weer stabieler! Een goede eerste ochtend! Wat zijn we trots op ons prachtige blij bijtje!

Ingewikkelde en intensieve periode
We zitten in een periode van veel veranderingen. Soms valt alles tegelijk en dat valt dan niet mee!
Gideon is namelijk ook gestart bij een super leuke logeer-dagopvang! Hij gaat daar 1x per maand in het weekend heen. We zijn begonnen met alleen een zaterdag en inmiddels heeft hij daar ook al een keer een nachtje gelogeerd!
Daarnaast is hij bij de kerk begonnen bij de kindernevendienst! Hij ging altijd de hele kerkdienst naar de oppas maar nu mag hij een klein poosje in de kerk zitten om dan tijdens de preek naar de kindernevendienst te gaan! Er gaat dan altijd iemand van ons met hem mee.
Deze veranderingen zijn allemaal geweldig, heel bijzonder en mooi. We zijn blij dat dit allemaal kan en lukt. Maar deze veranderingen zijn ook wel heel erg intensief voor Gideon. We merken aan alles dat hij het erg leuk vindt maar toch ook wel lastig en moeilijk vindt.
Hij moppert veel meer, is snel uit zijn doen, erg prikkelgevoelig, zit niet zo lekker in zijn vel en ziet er ook moe uit. Tussendoor zien we Gideon gelukkig ook lachen, plezier maken en stralen.
We weten dat alle nieuwe dingen bij Gideon veel tijd nodig hebben om niet meer nieuw te voelen. We kunnen hem (bijna)niet uitleggen wat er gaat gebeuren. Het overkomt hem dus gewoon. Ja en daar wordt je dan mopperig van. Vooral op de plaatsen waar je helemaal bekend bent zoals thuis en op het orthopedagogisch kind centrum. Mopperen mag dan ook best, eigenlijk is het een heel goed teken! Ook op orthopedagogisch kindcentrum is daar gelukkig ruimte en begrip voor!
We hopen allemaal dat Gideon zich snel vertrouwd mag voelen op alle nieuwe plekken! En in tussentijd zijn we supertrots op hem en knuffelen we hem gewoon lekker extra veel!