Maar wat is gewoon?
Voor Gideon is het heel gewoon om niet te praten en ongewone geluiden te maken. Om aan een tuigje te lopen of als 5 jarige in de buggy te zitten. Hij vindt het heel gewoon om een luier te dragen en 1x per dag het darmspoelen te ondergaan. Gideon vindt het heel gewoon om overal op te tikken om te horen wat voor geluid iets maakt. Het is voor hem heel gewoon om voor niets of niemand aan de kant te gaan, om iemands arm vast te pakken om de blote huid met zijn mond te voelen. Gideon vindt het heel gewoon om te lachen als iemand moet huilen, gewoon omdat het zo’n leuk geluid is. Hij vindt het heel gewoon om rond te lopen met zijn handen tegen zijn oren, om zomaar rondjes te gaan draaien, om na een regenbui midden in een plas te gaan zitten.  Gideon vindt het gewoon om te genieten van de wind die over zijn wangen aait, het vogeltje dat fluit, de brommer die met veel lawaai voorbij komt.  Hij vindt het heel gewoon om je hand vast te pakken en je zo te laten zien wat hij wil dat je voor hem doet.

Gideon vindt het niet gewoon om op je stoeltje in de kring te blijven zitten, om te praten, te luisteren. Hij vindt het niet gewoon om samen te spelen en samen te delen. Gideon vindt het niet gewoon dat hij jouw koekje niet mag afpakken. Hij vindt het niet gewoon dat hij niet altijd kan doen wat hij wil. Hij vindt het niet gewoon als hij niet begrepen wordt.
Gideon is gewoon Gideon en dat vindt hij heel gewoon. Jij bent jij en u bent u, ook dat is heel gewoon. Niemand is hetzelfe en iedereen is uniek, dat vinden we ook heel gewoon. Maar Gideon is anders gewoon, anders uniek. Hij beleeft de wereld gewoon op een andere manier.

De “wereld” van Gideon is anders. Hij gaat 4 dagen in de week naar een orthopedagogish kindcentrum en  1x per maand in het weekend naar een logeeropvang. Daar gaat het er heel anders aan toe dan op een reguliere basisschool. Zijn belevingswereld wijkt af van wat wij als “normaal” beschouwen. Hij leeft als het ware grotendeels in een andere maatschappij. Dat is prima, dat heeft hij nodig.

Wij als ouders vinden het heel belangrijk dat Gideon ervaart dat “ zijn maatschappij” niet de enige maatschappij is. Dat er kinderen bestaan die in zijn ogen anders en niet gewoon zijn. Dat er niet altijd rekening gehouden wordt met zijn beperkingen, gewoon omdat dat niet altijd kan. Daarom vinden we het zo onbeschrijvelijk fijn dat Gideon straks een paar uurtjes per week “op bezoek” mag gaan op de reguliere basisschool! De kinderen van de basisschool leren op hun beurt ook dat er kinderen bestaan die in hun ogen anders en niet gewoon zijn. Dat er kinderen zijn die extra hulp nodig hebben bij de gewone dagelijkse dingen. Dat anders zijn eigenlijk heel gewoon is.
Omdat wij als ouders weten hoe intensief de omgang met Gideon kan zijn, gaat er een persoonlijke begeleidster met Gideon mee naar de basisschool die hem de hele tijd zal begeleiden. Hierdoor zal Gideon zich extra prettig voelen en gaat Gideons aanwezigheid in de klas niet ten koste van andere kinderen maar biedt dit juist aan alle kinderen de mogelijkheid om zich zo optimaal mogelijk te ontwikkelen!

Twee verschillende “werelden” die vaak erg ver van elkaar verwijderd zijn. Toch zijn we met elkaar 1 maatschappij. Laten we samen bruggen bouwen om beide werelden met elkaar te verbinden zodat  alle kinderen mogen ervaren dat ze er mogen zijn gewoon zoals ze zijn en dat ze waardevol zijn!
 

Gideon is een vrolijk mannetje met het COL4A3BP syndroom. Hierdoor heeft hij autisme, epilepsie en een verstandelijke beperking. Gideon kan niet praten maar heeft op zijn unieke manier wel veel te vertellen! Wij gunnen Gideon het contact met kinderen uit zijn eigen woonwijk en zijn daarom dit “project” gestart. Dit project kijkt over de grenzen van passend onderwijs, inclusief onderwijs en samen naar school, heen. Wij zijn de basisschool erg dankbaar dat zij Gideon deze kans geven en hem van harte welkom heten op school.