Waar we ook zijn met Gideon, we worden altijd bekeken en gezien. Dat zorgt soms voor lachwekkende, vrolijke, verdrietige, bizarre en uitzonderlijke momenten.

Op een koude maar zonnige zondagmiddag in januari, is Gideon het binnenzitten even helemaal zat. Daarom kleden we ons warm aan om met Gideon een fietstochtje te maken. Gideon is een beetje huilerig en heeft veel moeite met de overgang van de ene naar de andere activiteit. We weten dat Gideon fietsen erg leuk vindt, dus zetten we hem ondanks zijn gemopper toch op de fiets. Met een luidkeels huilend en mopperend mannetje fietsen we weg. Dicht bij huis komen we wandelaars tegen. Ze kijken naar ons, ze kijken nog eens en als we ze voorbij fietsen draaien zich zelfs om zodat ze ons nog langer kunnen zien. Hun mond valt nog net niet open van verbazing! Wanneer we vrolijk naar deze wandelaars zwaaien draaien ze zich snel weer om en lopen gauw door.
De appelgroene driewieltandem van Gideon is ook wel een bijzondere fiets. Dat Gideon voorop zit maakt het een echte bezienswaardigheid (voor oor ieders veiligheid zit de besturing van deze fiets achterop!). Wanneer we nog geen 100 meter verder zijn, verandert het gehuil en gemopper van Gideon ineens in gelach. Hij heeft de grootste pret voorop de fiets. Al snel komen we opnieuw wandelaars tegen. Het zonnetje schijnt ook zo heerlijk! Deze wandelaars zijn druk met elkaar in gesprek, maar kijken op wanneer ze ons horen aankomen. Ze glimlachen vriendelijk naar ons en hoe dichter bij we komen, des te groter wordt hun lach!

Gideon rent met veel enthousiaste geluiden door de lange gang van het ziekenhuis. Het is weer tijd voor de jaarlijkse controle van zijn ogen. Wat ben ik blij dat ik het tuigje heb meegenomen! Gideon wordt namelijk steeds sneller en als hij de kans krijgt dan sprint hij er zo vandoor. Omdat Gideon nogal nieuwsgierig is en graag mag ontdekken wat er achter elke deur zit, is het zeker in een ziekenhuisgang met vele deuren naar bijvoorbeeld behandelkamers, wel zo handig dat Gideon niet de kans krijgt om zo’n deur onverwachts te openen! Het tuigje zorgt er ook nu voor dat hij zelfstandig rond kan lopen en toch prettig dicht bij mij blijft.
Ook in coronatijd lopen er natuurlijk genoeg mensen op de gangen in het ziekenhuis. Met behulp van het tuigje lukt het iets beter om een beetje afstand te houden.
Ook nu zijn we weer een bijzondere bezienswaardigheid. Door de geluiden van Gideon kijkt iedereen automatisch naar ons. Dat vinden we ook helemaal niet erg. Als ik onszelf tegen kwam dan zou ik ook naar ons kijken! Het wordt alleen een beetje gênant wanneer mensen door naar ons te blijven kijken bijna in botsing komen met een andere ziekenhuis bezoeker.
Als we voor de balie van de oogpoli staan, zie ik dat er even niemand aanwezig is. Ik hoef niet op zoek naar een belletje of een andere manier om onze komst aan te kondigen. Dat heeft Gideon al gedaan! Door zijn vrolijke, harde geluiden is het voor iedereen duidelijk dat er iemand voor de balie staat. Het duurt dan ook niet lang voordat er iemand aan komt.

Gideon zit heerlijk in zijn grote speciale buggy. Hij is een beetje overprikkeld en daardoor zo druk als een stuiterbal. Ik heb hem goed vastgezet. We moeten echt even een paar boodschappen halen en noodgedwongen gaat Gideon gezellig mee. Doordat hij overprikkeld is heeft hij extra veel en hard geluid bij zich. Hij schatert het uit. Gideon doet hierbij zijn ogen dicht en zwaait wild met zijn armen in het rond. Het is goed te merken dat hij de laatste tijd flink gegroeid is. Zijn zwaairuimte is namelijk een stuk groter geworden! Behendig probeer ik botsingen en ongelukjes te voorkomen. Ik besluit dan ook een klein stukje om te lopen zodat we niet door het smalle gangpad met de wijnflessen hoeven…….
Gelukkig is het niet heel druk in de winkel, maar zo af en toe kan ik niet voorkomen dat Gideon vanuit zijn buggy een winkelwagentje vast pakt om er vervolgens op te tikken, omdat dat zo’n prachtig geluid maakt! Sommige mensen kunnen dit niet waarderen en kijken erg boos naar mij. Snel zeg ik dan sorry, maak de hand van Gideon los van het winkelwagentje en loop vlug door. Andere mensen kunnen er hartelijk om lachen en maken zelfs samen met Gideon muziek met het winkelwagentje! Dat we hierdoor het hele gangpad blokkeren zorgt ook weer voor zowel boze als blije gezichten. Zo snel als lukt doen we de boodschappen en ondertussen worden we door iedereen bekeken.

Voordat corona zijn intrede deed namen we Gideon wel eens mee naar een restaurant of drukke verjaardag. Zodra wij met een vrolijk stuiterende, duidelijk hoorbare Gideon, naar binnen stapten vielen de gesprekken ineens stil en waren alle ogen op ons gericht. Ongemerkt, anoniem ergens met Gideon binnen lopen is er echt niet bij. We hoeven dan ook nooit op zoek naar de gastvrouw of heer want die komen eigenlijk altijd al heel snel naar ons toe!

Soms vind ik alle starende blikken maar ongemakkelijk en confronterend en probeer ik mij daar voor af te sluiten. Dan denk ik “bekijk het maar!” Soms kan ik er ook enorm van genieten, want Gideon zorgt op zijn eigen unieke manier voor bijzondere en waardevolle contactmomenten!