Wat hangt ons nu weer boven het hoofd…….

Dat gevoel overheerst al een poosje. De bijzondere toespraak van minister-president Rutte maakte het er niet beter op!

Gideon is al ruim 2 uur bezig met zijn stemoefeningen, gillen, brabbelen, lachen en stuiteren als ik ’s morgens om 7.15 zijn kamer binnenkom. Hij heeft duidelijk zin in een nieuwe dag!

Vandaag mag Gideon gelukkig toch “gewoon” naar het orthopedagogisch kindcentrum (okc). De toespraak van Rutte zorgde voor behoorlijke onduidelijkheid. Tuurlijk weten we dat Gideon tot de groep kwetsbare kinderen hoort, maar daarmee was nog niet duidelijk of het okc wel open ging. De ene organisatie ging totaal dicht terwijl andere organisaties open bleven. Wat voelt het onwerkelijk dat je niet weet of je kind de volgende dag wel of niet naar het okc toe kan. Wat een onrust en stress geeft dat. Na een lange dag wachten kwam om 15.30 uur het verlossende telefoontje dat het okc open blijft! Wat zijn we allemaal opgelucht en blij! Tegelijkertijd realiseren wij ons dat dit echt niet vanzelfsprekend is. We weten dat het steeds moeilijker wordt om de werkroosters rond te krijgen. Het doet ons als ouders goed om te merken dat de organisatie erg haar best doet om in deze tijd goede zorg te kunnen blijven bieden. Juist in deze tijd zijn ook de leidsters op de groep echt “goud” waard! Ze zetten zich elke dag weer met zoveel liefde in!

Ook onze toppers van pgb-ers (persoonlijke begeleiders) zetten zich in deze lockdown met hart en ziel en zo liefdevol in, waardoor het gewone ritme voor Gideon door kan gaan! Wat zijn we hier dankbaar voor.

Gelukkig heeft Gideon totaal geen weet van alle nieuwe regelingen en de strenge lockdown. Hij vraagt zich hooguit af waarom zijn moeder nu een stresskip is!

Deze tijd brengt zoveel onzekerheid met zich mee dat het gevoel “wat hangt ons nu weer boven het hoofd” mij steeds bezig houdt. Natuurlijk geeft dat stress. Maar wanneer ik dan naar Gideon kijk die ook nu, elke dag weer met een stralende lach begroet, voel ik even alle zorgen van mij afglijden. Gideon maakt zich nooit zorgen, hij geniet gewoon van alle fijne momenten en wij genieten zoveel mogelijk met hem mee!

Als je het gewone bijzonder gaat vinden en het bijzondere gewoon, ben je dan raar?

Wat kan ik toch genieten van de gewone momenten, de momenten die gewoon bij het leven horen. Het klink misschien raar maar wanneer Gideon tijdens het spelen in de tuin valt en een echt schaafwondje op zijn knie heeft vind ik dat prachtig! Nee, natuurlijk vind ik het niet leuk dat hij pijn heeft maar een schaafwondje, een echt schaafwondje zoals zoveel kleuters hebben, geweldig!
Wanneer Gideon, net als zoveel andere kinderen, op schoolreisje gaat sta ik wel erg enthousiast te zwaaien als de bus vertrekt! Wat geweldig: mijn mannetje gaat op schoolreisje!!IMG_20170519_100131Intens geniet ik van een spelende Gideon in de tuin. Hij rent vrolijk rond met een emmer op z’n hoofd zoals wel meer kleuters doen, toch??IMG_20170511_151814IMG_20170511_151817

 

 

 

Ook word ik erg blij wanneer Gideon in de tuin in het zwembadje zit. Hij is dan een echte waterrat en spettert er vrolijk op los. Wat een heerlijke echte kleuter is ons mannetje!
IMG_20170615_112430

Met Gideon naar een pretpark gaan is een echt feestje! Wat kan hij daar volop genieten van alle attracties! Hij stapt vrolijk overal in en rent lekker dwars door de waterfonteinen! Gideon heeft dan de grootste pret net zoals zoveel kleuter mannetjes dat hebben in een pretpark!IMG_20170526_164154

Zo intens genieten van deze alledaagse gewone momenten blijft voor ons toch heel bijzonder want helemaal gewoon gaat het toch niet! Voor ons is het heel gewoon dat Gideon in het pretpark aan een tuigje loopt, dat tijdens het schoolreisje zijn aangepaste buggy en een autostoeltje meegaan, wij in de tuin een opblaasbaar babyzwembadje gebruiken en al het spelen op een bijzondere manier gebeurd. Ook vinden wij het heel gewoon om Gideon tijdens het spelen in de tuin werkelijk geen seconde uit het oog te verliezen. Even naar binnen om iets op te halen is onmogelijk als je alleen met Gideon in de tuin bent.
Juist omdat alles zo bijzonder gaat, genieten we extra van alle gewone dingen, al gaan de gewone dingen dan op een bijzondere manier! Toch voelt het soms raar om zo te genieten van de gewone bijzondere momenten want het benadrukt wel dat het allemaal anders gaat. Een lach en een traan liggen op zo’n moment dan ook heel dicht bij elkaar. Toch overheerst gelukkig meestal het oprecht genieten want vaak zijn we oprecht verbaasd over al die gewone dingen die ons bijzondere mannetje met zoveel plezier doet! Raar he?

Wij (on)beperkt in de sneeuw? Dat is toch (on)mogelijk!?

Wat leuk! Een sneeuwdag! Dat zou gaaf zijn als we daar aan mee kunnen doen. Maar ja hoe gaan we dat doen met Gideon? Het is eigenlijk speciaal voor hem en ook voor zijn zussen, maar kan Gideon wel mee? Hij kan toch niet op de ski’s ???!!!

In het tijdschrift van Lotje & Co  (Stichting voor gezinnen met een zorgintensief kind) las ik dus dat ze een sneeuwdag voor ons organiseren. Helemaal enthousiast maar met honderd vragen in mijn hoofd, las ik verder.
Ja hoor, er staat echt dat het mogelijk is voor een bijzonder gezin zoals ons gezin! Wat bijzonder!
Kinderen die door hun beperking of syndroom niet op gewone ski’s kunnen leren skiën, kunnen meedoen met een zitski! Vrijwilligers van de vereniging gehandicapte wintersporters begeleiden hen hierbij!
“O gelukkig” denk ik, ik hoef dus niet zelf de zitski te besturen!!! Want dat zou echt niet goed gaan!! Voor de brussen (broertjes en zusjes van een zorgintensief kind) is er skiles. Dat gaan die meiden van ons leuk vinden!! Die hebben nog nooit op ski’s gestaan en ze houden allebei wel van een uitdaging!!
Er zijn kleedruimtes om iedereen lekker warm aan te kleden en er zijn voldoende verzorgingstafels aanwezig. Verder zijn er veel vrijwilligers op “de piste” om daar te helpen waar nodig is.
Ja, zo te lezen is echt alles geregeld en zouden we mee kunnen doen, maar durven we het ook???
Dit is gewoon te leuk om naast ons neer te leggen dus melden we ons aan!!! Nu maar hopen dat wij ingedeeld worden, want het aantal plaatsen is natuurlijk beperkt.

Yes, wij mogen mee!!! Wat gaaf en wat super spannend!!! Met kriebels in onze buik vertrekken we bepakt en bezakt naar Snowplanet in Velsen-Zuid.
Na een lange maar leuke reis worden we door vrijwilligers van Lotje & Co heel hartelijk ontvangen. We krijgen uitleg en muntjes voor de koek en zopie!
We zijn een beetje vroeg en kunnen dus rustig even rondkijken. Wat ziet het er gaaf uit! En wat zijn er veel (erg vriendelijke) vrijwilligers!! We besluiten om maar lekker te beginnen met de koek en zopie! We genieten van koffie/fris en taart met uitzicht op de “piste”!
Gideon geniet nu al volop, mmmm njam njam horen we! Hij zit er nog het meest ontspannend bij van ons allemaal!

Als we lekker warm zijn aangekleed en de juiste schoenen aan hebben worden we opgehaald door een medewerker en mogen we naar binnen.
De meiden vertrekken meteen met het groepje waarin ze zijn ingedeeld en krijgen skiles!
Gideon mag op een echt zitski! De juiste maat is snel gevonden en uiterst zorgvuldig wordt Gideon veilig in de zitski vastgemaakt. Gideon laat het allemaal vrolijk gebeuren! De hele aardige, vriendelijke en vrolijke vrijwilliger neemt hem mee naar de skilift. Daar staan vrijwilligers klaar om de zitski vast te maken zodat hij naar boven kan.
Wat een prachtig (lees eng!) gezicht is dat! Gideon die met een stralende glimlach naar boven gaat! De zitski hobbelt nogal op weg naar boven (hoort zo, is heel normaal) en Gideon heeft zo te zien al grote pret!!gideon zitski lift

Ook boven staan vrijwilligers klaar om de zitski weer los te maken van de skilift. Heel voorzichtig skiën ze naar beneden! Wat super gaaf!! Als Gideon beneden is zien we een grote lach op zijn gezicht!
De vrijwilliger legt uit dat ze de 1e keer altijd voorzichtig en langzaam naar beneden gaan om te zien hoe de kinderen er op reageren. Wij vertellen dat Gideon enorm kan genieten van snelheid en dat het hem normaal gesproken niet gek genoeg kan gaan!

Wanneer ze weer heerlijk hobbelig naar boven gaan hebben wij even tijd om bij de kleine piste naar meiden te kijken! Wat gaan ze al snel! Wat doen ze het goed! Wat een heerlijke prachtige blije koppies!! Wat zijn we trots!!!
We lopen (wat nog knap lastig is met van de grote schoenen aan!) heen en weer tussen de kleine- en grote piste en tussendoor roetsen we zelf ook nog even op slee naar beneden!!!!
Gideon komt steeds sneller naar beneden, zijn lach (en die van de vrijwilliger) wordt steeds groter! Gideon fladdert en straalt van plezier!!
De meiden hebben ook echt pret en worden door ons en door vrijwilligers aangemoedigd!

 

Met een brok in onze keel van ontroering staan wij dit alles te bekijken en we genieten met volle teugen! Wat bijzonder dat dit mogelijk is, dat we dit met ons gezin kunnen en mogen beleven!!
Bedankt Lotje & Co, bedankt vrijwilligers voor deze onvergetelijke, schitterende en warme ervaring in een koude maar heel gezellige skihal!!